به نام خدا سلام آیا فلج بودن و توانایی حرکت نداشتن مادر جز با ویلچر، در هنگام طلاق می تواند دلیل بر...

با سلام زمانی که پدر و مادر از یکدیگر طلاق می‌گیرند مطابق ماده 1169 قانون مدنی؛ مادر برای حضانت از کودک تا سن 7 سالگی، اولویت دارد و پس از آن حضانت فرزند با پدر است. و مطابق تبصره‌ این قانون، پس از 7 سالگی در صورت بروز اختلاف، حضانت طفل با رعایت مصلحت کودک با تشخیص دادگاه است. آنچه که در حضانت کودک پس از طلاق مهم است، مصلحت کودک است و در صورت وقوع اختلاف میان پدر و مادر، در مساله حضانت فرزند، دادگاه ناظر بر مصلحت کودک است. بر این اساس ، ماده 1173قانون مدنی این‌گونه بیان می‌دارد که "هرگاه در اثر عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی پدر یا مادری که طفل تحت حضانت اوست، صحت جسمانی با تربیت اخلاقی طفل در معرض خطر باشد، محکمه می‌تواند به تقاضای نزدیکان طفل یا به تقاضای قیم او یا به تقاضای رییس حوزه قضایی، هر تصمیمی را که برای حضانت طفل مقتضی بداند، اتخاذ کند." اعتیاد زیان آور به الکل، مواد مخدر و قمار ، مشهور بودن به فساد اخلاقی و فحشا، ابتلا به بیماری های روانی با تشخیص پزشکی قانونی، سوءاستفاده از طفل یا اجبار او به ورود در مشاغل ضداخلاقی مانند فساد و فحشا، تکدی‌گری و قاچاق،تکرار ضرب و جرح خارج از حد متعارف از مصادیق عدم مواظبت و یا انحطاط اخلاقی هر یک از والدین است. به این ترتیب پدری که کودک را پس از سن 7 سالگی مورد حضانت خود قرار می‌دهد، در صورتی که خلاف مصالح کودک رفتار کند، دادگاه پس از اثبات این ادعا ، حضانت را از پدر سلب خواهد کرد و فرزند را به مادر خواهد داد. مگر آنکه مادر نیز صلاحیت نگهداری فرزند را نداشته باشد به عنوان مثال کودک را در مشاغل ضد اخلاقی نظیر قاچاق ، تکدی گری ، فساد و فحشا وارد کند. پس از سن هفت سالگی، مسوولیت حضانت از فرزند و تامین مخارج او هر دو بر عهده پدر است و تعیین حضانت فرزند توسط قانون تا زمانی است که فرزند به سن رشد برسد و پس از این سن، کودک خود تصمیم می‌گیرد که با کدام یک از والدین خویش زندگی کند.